Luppo’yu üreten Şölen işçisi kadınlar konuştu: Dip dibe çalışıyoruz!

Luppo’yu üreten Şölen emekçisi bayanlar, “Virüsten sonra bir şey değişmedi, tekrar yan yana tıpkı süratte de­vam ediyor üretim. Ürettiklerimiz temel muhtaçlık değil…” açıklamasında bulundu

İki saat kala ilan edilen sokağa çıkma yasağı sonrası ihtiyaç­larını gidermeye çalışan halk arasın­da elinde Luppo paketiyle görüntüle­nen kişi gündem oldu.

Lup­po’yu üreten Şölen emekçileri sokağa çıkma yasağına karşın, sıhhatsiz koşullarda çalışıyor olmaları hakkında açıklama yaptı.

Evrensel'den Hilal Tok'un haberine nazaran; çoğunluğu bayan, neredeyse 700 kişinin çalıştığı Şölen fabrikasına ilişkin işçi hatunlardan biri şu tabirleri kullandı:

“Şu an çalışma devam ediyor, kimi arkadaşla­rımız 12 saat falan çalışmak zorunda kalıyorlar. Bir şey diyemiyorlar. Biz artık iş tarafında bitişik çalışıyoruz, tamam maske falan takıyoruz fakat bir maske ile akşama kadar yönetim edin diyorlar. Biz de bir maske ile zorlanıyoruz, gün içinde hapşırma/öksürme oluyor, yemekhaneye gidip geliyoruz, onu tüm gün kullanmak zorundayız. Başkaca kıyafetlerimiz içeride yıkanıyor, tüm işçi­lerin kıyafetleri bir makinenin içinde, nasıl temiz­lendiği malûm değil, haftada en ziyade iki sefer yıka­nıyor, giyiyorsun sıradanda çıkan çikolata lekesi çıkmamış, bed kokuyor. Konutlarımıza götürüp yı­kamamıza müsaade vermiyorlar, burada da arı yı­kanmıyor. İtiraz ettik fakat dinlemediler. ‘Bir şey olmaz, gerekli tedbirler alınıyor’ diyorlar.”

GECE SERVİSLERİ TIKLIM TIKIŞ

“Bir şeye karşı çıktığında derhal tutanak tu­tuyorlar, üçüncü tutanakta da işten atıyorlar” di­yen Luppo çalışanı bayan, servislerde fizikî araya uyulması gerektiğine ait açıklanan ted­birlere karşın fabrika servisindeki durumu şöy­le anlattı:

“Servislerde gündüzleri göz boya­mak için tekli oturtuyorlar lakin geceleri ikili üç­lü derken bir bakıyoruz ayakta gittiğimiz oluyor. Söylüyoruz itiraz ediyoruz lakin boş. Düşünmü­yorlar yani.”

Bir farklı bayan emekçi ise “Fabrikada günde bir sefer maske veriyorlar, servislerde maske yok, ya kendimiz para verip alıyoruz, ya da takılmıyor. Servislerden inince elimizi oraya buraya vuruyo­ruz. Kaygılıyız” dedi.

“DİP DİBE ÇALIŞIYORUZ”

Fabrikada ateşlenen, öksüren emekçilerin de ol­duğunu gelgelelim o çalışanlara test yapılmadığını akta­ran hatun çalışanlar reaksiyon gösterince “İşinize gelmi­yorsa çalışmayın” dayatmasıyla karşılaştıklarını söz ettiler.

Emekçiler, “Bu süreçte rapor almamıza da karşı çıkıyorlar. Kişilerin halinden anlamıyor­lar, hasta olana inanmıyorlar esasen. İnsanın bir nedeni var ki rapor alıyor. Ateşleneni haneye gön­deriyorlar, hiç bilemiyoruz işte virüs var mı yok mu, test yapılmıyor zira, bize de haberi veril­miyor. Fabrikada bir tabibin olması daha güzel olur lakin şu anda o da yok. Evvelden haftada 1 gün ya da 2 gün gelirdi ancak artık gidiyoruz, odası mütemadi kilitli. Patronlar yöneticiler hiç gel­miyorlar, arada geldiklerinde üretim ortamına girmiyorlar, odalarından çıkmıyorlar. Mühendisler bile gidip gelmiyor artık yanımıza. Onlar odala­rından çıkmıyor ancak biz burada dip dibe çalışı­yoruz. Bir sigara odası var küçücük, içeride 70 kişi birlikte sigara içiyor” açıklamasını yaptı.

AĞIR BASAN KORKU: YARIN NE OLACAK?

Korku ve dehşetle evlatlarının, ailelerinin ya­nına giden emekçilerin talebi ise üretime ara vererek fiyatlı müsaadeye çıkabilmek:

“Virüsten sonra bir şey değişmedi, tekrar yan yana birebir süratte de­vam ediyor üretim. Ürettiklerimiz temel muhtaçlık değil, talebimiz hiç değilse birkaç hafta da olsa bizi fiyatlı müsaadeye göndermeleri… Fiyatsız müsaade is­temiyoruz zira esasen halimiz ortada, perişan oluruz. Çalışırken mütemadi telaşlıyız, yanımızda çalışan bayanda ‘Acaba virüs var mı, yok mu’ di­ye düşünüyoruz. Elimiz birbirine değiyor illaki, süratli ve yan yana üretim yaparken. Acep virüs bulaştı mı diye tasavvurlara kapılıyor insan. İn­san korkuyor işte. Çalışanların durumu çok beğenilmeyen, gün geliyor ağlayanlar da oluyor, korkuyorlar işyerine gidip gelirken; ‘Acaba evladıma bulaşır mı, ben de var mı?’ diye insan telaş içinde.